Zaterdag 25 oktober is landelijk uitgeroepen tot Nacht van de Nacht 2008. Deze nacht gaat het om het belang van de duisternis voor mens en natuur. Ook de gemeente Hengelo doet op de eigen locaties en terreinen waar mogelijk het licht uit. Diverse Hengelose bedrijven hebben hun medewerking toegezegd.
Nacht van de nacht
’s avonds in het donker
in het pikkedonker, kun je beter zien
je zou denken ‘Niet!’ misschien, maar je zult het zien
stel: je bent in ’t bos
op een bospad tussen ’t mos en de wind waait zacht
het is eind oktober om een uur of half acht
pak een zaklantaarn
je kunt alleen maar staren naar wat is verlicht
heel de rest lijkt of je kijkt met je ogen dicht
als je zo dan rondstapt
zie je bij elke voetstap: takken, gras of grint
van het landschap zie je niets, want je bent verblind
enkel waar jij je lantaarn
naar laat gaan, daar zie je iets
tot niet ver bij je vandaan, want verder zie je niets
neem een wijs besluit
doe je lampje maar eens uit en laat je ogen wennen
in het duister om je heen zul je steeds meer herkennen
ginder in de verte
zie je silhouetten van een bomenrij
je ziet zelfs nog koeien kauwen in de donkere wei
kijk je dan naar boven
je hoofd ver achterover, je valt haast omver
zie je door het loverdak af en toe een ster
leek de hemel eerst nog zwart
nu lijkt het een heel apart soort van donkerblauw
en steeds meer, steeds meer, steeds meer sterren zie je nou
kijk je weer naar beneden
zie je het platgetreden gras en dode blaren
alles wat dit bos je biedt kun je nu ontwaren
nog een wonder is geschied
je gelooft het misschien niet maar je kunt beter horen
nu je makkelijker kunt zien spits je vanzelf je oren
elke ritsel elk geluid
van dichtbij of ver vooruit weet je nu te plaatsen
je hoort zelfs de verste echo’s tussen bomen kaatsen
hoor die ijselijke kreet
of iemand helse pijnen leed hier midden in de nacht
’t is de uil die roept je toe: ìk ben hier op jacht!
Wedstrijd
In het kader van de Nacht van de Nacht 2008 schreef de gemeente een verhalenwedstrijd uit voor de jeugd van tien tot veertien jaar. Het thema: Wie schrijft het meest duistere natuurverhaal?
Uit de vele inzendingen heeft de deskundige jury, bestaande uit onder andere burgemeester Frank Kerckhaert en stadsdichter Fred van de Ven, het verhaal van Jennifer Goëken met de titel ‘Het duistere figuur in het bos’ uitgekozen als beste verhaal.
Het verhaal handelt over een eenzame boswachter en een professor die besluiten een bijzonder dier te gaan maken. Het begint met een ei. Maar dan loopt het uit de hand en lijkt het ei een eigen leven te gaan leiden….
Het oordeel van de jury: spannend, met vaart geschreven, vol fantasie en met verrassende wendingen.
In de spotlight
Jennifer mocht tijdens de Nacht van de Nacht op 25 oktober zelf twintig mensen uitnodigen in het Centrum voor Natuur- en Milieucommunicatie aan de van Alphenstraat. In een verduisterd zaaltje mocht Jennifer haar verhaal aan haar gasten voorlezen, met één spotje op zich gericht.
maandag 27 oktober 2008
zaterdag 18 oktober 2008
Hamam 2
’t Oude badhuis is versjachert
aan het woonconglomeraat.
Maar Müfides plan dat lag er,
zie hoe dat in rook opgaat?
’t Lijkt of ´t Synagogepand en
een Hamam goed samenpast,
waarna Hengelo haar handen
dichtknijpt en in onschuld wast.
aan het woonconglomeraat.
Maar Müfides plan dat lag er,
zie hoe dat in rook opgaat?
’t Lijkt of ´t Synagogepand en
een Hamam goed samenpast,
waarna Hengelo haar handen
dichtknijpt en in onschuld wast.
donderdag 9 oktober 2008
Ondernemersavond 8 -10-2008
Het Vijfde Couplet
bij de Ondernemersavond 8 oktober 2008
Hengelo, o hoe breng jij alle stemmen samen
om in je hart, je binnenstad, je plannen te beramen?
Locher, Faber, VSH, zij klinken luid genoeg
maar wie niet komt uit Hengelo, hoe klinkt die in de kroeg?
Oftewel: Wie van buiten Hengelo komt, waar komt die voor en kan die vinden wat ie zoekt? En neemt die dan tevreden nog een afzakkertje?
Hengelo heeft altijd een bijzondere plaats in genomen binnen Twente. Wat er nodig was voor de fabrieken van de steden rondom werd geleverd door Hengelo; machines, elektriciteit, schakelkasten, te veel om op te noemen, ja, zelfs zout. Er werd hard gewerkt in heel Twente, maar als men rustte dan zat men zelfs op trijp uit Hengelo. Wij zijn die regionale functie een beetje uit het oog verloren, terwijl veel ervan nog aanwezig is. Die functie versterken zou Hengelo versterken en daarmee heel Twente.
We kennen allemaal de term ‘Omfietswijn’, dat is dus een wijn waarvan het de moeite waard is om ‘om te fietsen’.
Wat heeft de binnenstad van Hengelo dat de moeite waard is om vanuit heel de regio even ‘om te fietsen’. Iets dat elders dus niet of nauwelijks aangeboden wordt.
Elzinga Kousen bijvoorbeeld.
Of grammofoonplatenzaak Popeye.
Slager Snijders met omfiets hausmacher.
Zijn buurman Gameshop Twente, een eigentijdse topzaak.
Lunchroom Kolste met zijn wisselende tentoonstellingen en broodjes met aandacht.
Dat soort kleine, speciale zaakjes maakt Hengelo groot, daar kunnen we er nog wel wat van gebruiken.
V&D is leuk, dat trek veel volk, maar is niet echt knus. HEMA wel, als vanouds, maar Trekpleister, Kruidvat, Etos, DA, Marskramer, Blokker, Zeeman, Wibra…
Moet dat echt in de binnenstad? Zijn die niet in de wijkwinkelcentra beter op hun plek?
Om nog maar te zwijgen over telefoonwinkels, makelaars en hypothekers.
Ja, zeker, de hypotheker!
Zoals in de meeste steden is ook de binnenstad van Hengelo is een soort vesting. Dat merk je als je er door wandelt. Je voelt je er beschermd, al is het niet altijd knus te noemen. Andere steden, die hun historische opbouw grotendeels behouden hebben, zoals Zwolle, Deventer of Enschede hebben die knusheid wel met die kleine kromme straatjes met daarin bijzondere winkeltjes die die knusheid benadrukken. Je kunt er heerlijk dwalen en eigenlijk niet verdwalen. Dat zijn binnensteden die je passen als een vingerhandschoen. Bij de Hengelose binnenstad heb ik vaak het gevoel dat ik als klein jongetje had als ik in mijn vaders kaplaarzen rondstapte, op zijn best past het her en der als een wollen winterwant. Toch best comfortabel.
Maar als je iets te ver doorstapt dan treed je buiten de vesting en dan heb je het gevoel of je de bescherming kwijt bent en dan wil je het liefst omkeren, de vesting weer in.
Wie maar even tussen V&D en Jac Hensen richting Marskant doorloopt, wordt overvallen door dat gevoel. En als je al niet door dat gevoel teruggedreven wordt, dan even later toch door de tocht, die gure wind die daar buiten de vesting heerst.
Dus terug de Brinkstraat in, de markt op, van waar je de drie torens aanschouwt:
- de stadhuistoren, symbool van de bestuurlijke macht
- de toren van de Lambertusbasiliek, symbool van de kerkelijke macht
- en pal voor je neus de Brinktoren, symbool van economische macht
Of gaat het in dit geval om onmacht? Symbool van leegstand zul je bedoelen. De moderne tijd bleef er stilstaan en werd dus maar verwijderd, net als het windvaantje van Pier van Dijk, verwijderd en verdwenen, op schaamteloze wijze kwijtgeraakt. Sommigen zeggen dat hij een lange neus trok naar de steden en dorpen om Hengelo, maar hij deed niets anders dan ons manen:
Hengelerweendheantjen:
De zunne in n nekn
zee ik nen reagnboogn
oaver n A1
Waagns jaagt
in verscheadne kluurn
met nen grootn boogn
um Hengel hen
Der kump miej n skoer
Ja, er staat ons nog heel wat te wachten.
Als je nu langs die Brinktoren loopt dan kun je de wind horen gieren door zijn gebinten en als je goed luistert kun de geest van dat Hengelerweendheantjen horen die daar zingt:
Hengeler Weend
Wat weait onmeunig um de klös
zo koald dat oe de neus bevrös,
wat maakt oen oogn stekebleend
dat is de oostnweend.
En ok dee weend oet t verre noordn
en oet t zuudn giert um de oorn
en alns wat oet t westn komt
is zobiezo verdomd!
De alderlekkerste weend is Hengeler weend,
Hengeler, Hengeler weend.
Woar o'j oe ok in dit Twentse laandskop beveendt,
aait roek iej Hengeler weend.
Hengeler weend weait oe aait in de rugge
of iej noe hen goat of goa'j ok terugge.
De alderlekkerste weend is Hengeler weend
Dee weend weait aait van oe of!
bij de Ondernemersavond 8 oktober 2008
Hengelo, o hoe breng jij alle stemmen samen
om in je hart, je binnenstad, je plannen te beramen?
Locher, Faber, VSH, zij klinken luid genoeg
maar wie niet komt uit Hengelo, hoe klinkt die in de kroeg?
Oftewel: Wie van buiten Hengelo komt, waar komt die voor en kan die vinden wat ie zoekt? En neemt die dan tevreden nog een afzakkertje?
Hengelo heeft altijd een bijzondere plaats in genomen binnen Twente. Wat er nodig was voor de fabrieken van de steden rondom werd geleverd door Hengelo; machines, elektriciteit, schakelkasten, te veel om op te noemen, ja, zelfs zout. Er werd hard gewerkt in heel Twente, maar als men rustte dan zat men zelfs op trijp uit Hengelo. Wij zijn die regionale functie een beetje uit het oog verloren, terwijl veel ervan nog aanwezig is. Die functie versterken zou Hengelo versterken en daarmee heel Twente.
We kennen allemaal de term ‘Omfietswijn’, dat is dus een wijn waarvan het de moeite waard is om ‘om te fietsen’.
Wat heeft de binnenstad van Hengelo dat de moeite waard is om vanuit heel de regio even ‘om te fietsen’. Iets dat elders dus niet of nauwelijks aangeboden wordt.
Elzinga Kousen bijvoorbeeld.
Of grammofoonplatenzaak Popeye.
Slager Snijders met omfiets hausmacher.
Zijn buurman Gameshop Twente, een eigentijdse topzaak.
Lunchroom Kolste met zijn wisselende tentoonstellingen en broodjes met aandacht.
Dat soort kleine, speciale zaakjes maakt Hengelo groot, daar kunnen we er nog wel wat van gebruiken.
V&D is leuk, dat trek veel volk, maar is niet echt knus. HEMA wel, als vanouds, maar Trekpleister, Kruidvat, Etos, DA, Marskramer, Blokker, Zeeman, Wibra…
Moet dat echt in de binnenstad? Zijn die niet in de wijkwinkelcentra beter op hun plek?
Om nog maar te zwijgen over telefoonwinkels, makelaars en hypothekers.
Ja, zeker, de hypotheker!
Zoals in de meeste steden is ook de binnenstad van Hengelo is een soort vesting. Dat merk je als je er door wandelt. Je voelt je er beschermd, al is het niet altijd knus te noemen. Andere steden, die hun historische opbouw grotendeels behouden hebben, zoals Zwolle, Deventer of Enschede hebben die knusheid wel met die kleine kromme straatjes met daarin bijzondere winkeltjes die die knusheid benadrukken. Je kunt er heerlijk dwalen en eigenlijk niet verdwalen. Dat zijn binnensteden die je passen als een vingerhandschoen. Bij de Hengelose binnenstad heb ik vaak het gevoel dat ik als klein jongetje had als ik in mijn vaders kaplaarzen rondstapte, op zijn best past het her en der als een wollen winterwant. Toch best comfortabel.
Maar als je iets te ver doorstapt dan treed je buiten de vesting en dan heb je het gevoel of je de bescherming kwijt bent en dan wil je het liefst omkeren, de vesting weer in.
Wie maar even tussen V&D en Jac Hensen richting Marskant doorloopt, wordt overvallen door dat gevoel. En als je al niet door dat gevoel teruggedreven wordt, dan even later toch door de tocht, die gure wind die daar buiten de vesting heerst.
Dus terug de Brinkstraat in, de markt op, van waar je de drie torens aanschouwt:
- de stadhuistoren, symbool van de bestuurlijke macht
- de toren van de Lambertusbasiliek, symbool van de kerkelijke macht
- en pal voor je neus de Brinktoren, symbool van economische macht
Of gaat het in dit geval om onmacht? Symbool van leegstand zul je bedoelen. De moderne tijd bleef er stilstaan en werd dus maar verwijderd, net als het windvaantje van Pier van Dijk, verwijderd en verdwenen, op schaamteloze wijze kwijtgeraakt. Sommigen zeggen dat hij een lange neus trok naar de steden en dorpen om Hengelo, maar hij deed niets anders dan ons manen:
Hengelerweendheantjen:
De zunne in n nekn
zee ik nen reagnboogn
oaver n A1
Waagns jaagt
in verscheadne kluurn
met nen grootn boogn
um Hengel hen
Der kump miej n skoer
Ja, er staat ons nog heel wat te wachten.
Als je nu langs die Brinktoren loopt dan kun je de wind horen gieren door zijn gebinten en als je goed luistert kun de geest van dat Hengelerweendheantjen horen die daar zingt:
Hengeler Weend
Wat weait onmeunig um de klös
zo koald dat oe de neus bevrös,
wat maakt oen oogn stekebleend
dat is de oostnweend.
En ok dee weend oet t verre noordn
en oet t zuudn giert um de oorn
en alns wat oet t westn komt
is zobiezo verdomd!
De alderlekkerste weend is Hengeler weend,
Hengeler, Hengeler weend.
Woar o'j oe ok in dit Twentse laandskop beveendt,
aait roek iej Hengeler weend.
Hengeler weend weait oe aait in de rugge
of iej noe hen goat of goa'j ok terugge.
De alderlekkerste weend is Hengeler weend
Dee weend weait aait van oe of!
zaterdag 4 oktober 2008
4 Oktober Dierendag
Vandaag geef ik schouderklopjes
aan mezelf; ik ben diervrij!
Diep in mij schiet iemand propjes.
Dat doet dus het beest in mij.
Grijp ik naar het blik met hopjes
wrijft mijn wreef en deukt mijn dij,
geeft het beest een poot en kopjes,
spint en kwijlt en kwispelt blij.
aan mezelf; ik ben diervrij!
Diep in mij schiet iemand propjes.
Dat doet dus het beest in mij.
Grijp ik naar het blik met hopjes
wrijft mijn wreef en deukt mijn dij,
geeft het beest een poot en kopjes,
spint en kwijlt en kwispelt blij.
donderdag 2 oktober 2008
Stadsdichter Junior 3
Donderdag 2 oktober 2008
Eva wint de publieksprijs
Het publiek mocht ook een winnaar uitkiezen. Het werd Eva Heymans met haar mooie ronde gedicht 'Weekboek Hengelo'
WEEKBOEK HENGELO
Ik fiets naar huis.
Dezelfde weg.
Van school, kunstwerk, Swafert-vijver,
Naar de Kasbah, thuis.
Maandag:
De Kasbah is mijn woonterrein.
Rode daken, gele palen.
Hier is spelen ontzettend fijn.
De eerste keer zal je hier verdwalen.
Dinsdag:
Mijn pianoles is vandaag.
En in 't Tuindorp woont mijn leraar.
Bij 't Tuindorpbad zwem ik graag.
Maar erheen fietsen is zo zwaar.
Woensdag:
Woensdag is een winkeldag.
Met mam gezellig naar de stad.
IJsje eten bij van der Poel.
En kleren kopen, een stuk of wat.
Donderdag:
Bij de bieb boeken halen.
en even zitten bij 't café.
En bij die boeiende verhalen
kan je genieten van een kopje thee.
Vrijdag:
Bij 't Heim zien we techniek.
Je kan ook zelf wat maken.
Machines kijken uit een oude fabriek.
Sommige mag je zelfs aanraken.
Zaterdag:
Een concert in de Waterstaatskerk.
Het is van de Muziekschool.
Dat muziekstuk kostte veel oefenwerk.
En Beethoven is hun idool.
Zondag:
Zondag beetje rusten thuis.
Want zo'n week is zwaar.
Lekker hangen voor de buis.
Want deze week is klaar.
Ik fiets naar school.
dezelfde weg.
De Kasbah, Swafert-vijver, kunstwerk,
Naar school, eindelijk.
Eva wint de publieksprijs
Het publiek mocht ook een winnaar uitkiezen. Het werd Eva Heymans met haar mooie ronde gedicht 'Weekboek Hengelo'
WEEKBOEK HENGELO
Ik fiets naar huis.
Dezelfde weg.
Van school, kunstwerk, Swafert-vijver,
Naar de Kasbah, thuis.
Maandag:
De Kasbah is mijn woonterrein.
Rode daken, gele palen.
Hier is spelen ontzettend fijn.
De eerste keer zal je hier verdwalen.
Dinsdag:
Mijn pianoles is vandaag.
En in 't Tuindorp woont mijn leraar.
Bij 't Tuindorpbad zwem ik graag.
Maar erheen fietsen is zo zwaar.
Woensdag:
Woensdag is een winkeldag.
Met mam gezellig naar de stad.
IJsje eten bij van der Poel.
En kleren kopen, een stuk of wat.
Donderdag:
Bij de bieb boeken halen.
en even zitten bij 't café.
En bij die boeiende verhalen
kan je genieten van een kopje thee.
Vrijdag:
Bij 't Heim zien we techniek.
Je kan ook zelf wat maken.
Machines kijken uit een oude fabriek.
Sommige mag je zelfs aanraken.
Zaterdag:
Een concert in de Waterstaatskerk.
Het is van de Muziekschool.
Dat muziekstuk kostte veel oefenwerk.
En Beethoven is hun idool.
Zondag:
Zondag beetje rusten thuis.
Want zo'n week is zwaar.
Lekker hangen voor de buis.
Want deze week is klaar.
Ik fiets naar school.
dezelfde weg.
De Kasbah, Swafert-vijver, kunstwerk,
Naar school, eindelijk.
Stadsdichter Junior 2
 |
| foto Christian van der Meij |
Emma-Sophie Ekelmans, eerstejaars van scholengemeenschap De Grundel, is gisteravond gekozen tot Stadsdichter Junior van Hengelo. Met een gedicht waarin ze haar licht laat schijnen op de Lambertusbasiliek, de markt, Pink Floyd en de kermis wist ze de jury, bestaande uit stadsdichter Fred van de Ven, rapper Lloyd Terborg en Herna Wielink, docent aan de Annie MG Schmidtschool, te overtuigen van haar dichtkunst.
Abonneren op:
Posts (Atom)