Herdenkingsbijeenkomst

Wachters wij wij                     

liever zou ik willen schrijven
en lachen of spelen met de hond
picknicken op warme grond
dan eenzaam achter blijven

want leven is hopen op geluk
het water laten stromen
in de hemel samen komen
en liefde kan niet meer stuk

het is mij altijd bijgebleven
dat sterven misschien strelen is
van tekens uit de duisternis
die herinneringen doen herleven



Ook dieren leven niet eeuwig

toen mijn kat was dood gegaan
trok ik hem het mooiste jasje aan
nee, niet van spijkerstof of bont,
nee, ik legde hem in de grond

daar kwam kijken onze hond
kwispelend zei hij de kat gedag
de kat die de hond niet zag
omdat hij dood in de aarde lag

ik speelde een liedje met mijn gitaar
en niemand vond dat raar
papa en mama en opa en oma niet
zij hadden wel een beetje verdriet

ineens vloog er een vogel voorbij
en weet je wat mijn broertje toen zei
kijk daar gaat onze kat met vleugels aan
wie weet vliegt hij nu wel naar de maan


Marijke Agterbosch
Stadsdichter Hengelo 2016 - 2018

Bovenstaande twee gedichten schreef ik in opdracht van de gemeente Hengelo voor de Herdenkingsbijeenkomst op de Algemene Begraafplaats aan de Oldenzaalsestraat in Hengelo op woensdag 21-11-2018.
Aanvang 19.00 uur (ter ere van Allerzielen op 2-11-18).

Blauwe ceder geveld

daar lig ik dan op Hengeloos koude plein
na jaren van vriendelijk groeten
de rechterlijke macht gaf het sein
diep in mijn takken te wroeten

de snelheid waarmee ik ben geveld
was niet bij het actie comité bekend
iets voor half drie, het moet gemeld
brak mijn stam op de minuut uitgerekend

warm rode bestrating moet er komen
met zichtlijnen voor een nieuw plein
en belangrijk, bladverliezende bomen
waar ik helaas niet bij mag zijn

nu lig ik eenzaam te creperen
met mijn geamputeerde ledematen
aan de kerstlichtjes zal het niet mankeren
zij hebben mijn takken nog niet verlaten

wel hun jaarlijkse plek voor het stadhuis
zij brachten licht in de winter als baken
mijn takken straalden, voelden zich thuis
stonden dag en nacht over de vrede te waken

de dag komt dat ik ga verdwijnen
wat maakt het uit waar naar toe
hier in mijn eentje weg kwijnen
ach, zeg zelf, wat doet het er nog toe


Marijke Agterbsoch
Stadsdichter Hengelo 2016 - 2018 
donderdag 8-11-2018

Bovenstaand gedicht heb ik voorgedragen tijdens de ‘Blauwe Ceder happening’ op zondagmiddag 25-11-18 in de tijdelijke kunstruimte van Art Hok / 074 PK (voorheen de scholengemeenschap) de Bataafse Kamp. De Blauwe Ceder was donderdagmiddag 22 -11 bliksemsnel neergehaald door de gemeente (na een rechterlijke uitspraak). Pier van Dijk heeft de stam kunnen redden door kontakt op te nemen met de ‘boomneerhaler’. Deze heeft de stam zonder takken bezorgd vrijdag 23-11 bij de Bataafse Kamp. Zondag 25-11 is de stam – onder het oog van veel genodigden - in stukken gezaagd. De aanwezigen konden een stukje stam meenemen. In januari 2019 volgt de eerste expositie van werken waarin de Blauwe Ceder is verwerkt. In 2019 volgen er meer acties, zodat deze prachtige ceder niet wordt vergeten.

Zon op mijn hoofd

zin in mijn hoofd
zon in mijn hart
boven de stad
blauwe lucht
de vlucht van de mus
laat sporen na
geluk is een begroeting
een glimlach
een moment

Marijke Agterbosch
Stadsdichter Hengelo 2016- 2018 donderdag 1-11-2018