Overkant

Zomer aan de overkant, 

vergeten land van Meesterschilders,

wolkenluchten, Hollands licht,
je kunt er stilte horen en verderop de zee.

Hier dringt hitte door muren,
blaast airco valse lucht,
hier geen einder, wil je
ver kijken stuit je op steen.

Hier is waar ik woon, in een

huis met hoge kamers, smalle 

ramen, in een stad als zovele, 

waar erfgoed het aflegt

tegen bouwdrift, cultuur
versteent, de bestuurder
zich niet meer verwondert maar
gebakken lucht najaagt.

Hier had ook daar kunnen zijn,
aan de andere kant, waar het
groener is, het is er altijd groener.

In schraalheid zoeken
woorden hun weg.

Hettie Franken
Stadsdichter Hengelo 2019 - 2021

Dit gedicht is gepubliceerd in Tubantia d.d. 31 juli 2019