Hengelo doet stof opwaaien

Hengelo, mijn stad, altijd op de schop,
slopen, bouwen, innoveren, almaar hogerop,
kunstig spoor van cortenstaal zwiert langs
plekken van plezier, cafés, terrassen lonken
hier moet je zijn, hier schuimt bier, vloeit
wijn, vind je vergetelheid.

Hengelo, mijn stad, monument en nieuwe stijl
grijpen in elkaar, het trotse badhuis Haagse stijl
waar Hengelo baadde, zwom, wordt geen
hamam, geen Oosters sprookje in de stad, maar

degradeert tot fundament, drager van een torenflat,
verrijking voor de stad, schot in de roos, of wordt
het torenhoog project de burger een doorn in ’t oog,
we gaan het zien, wachten het af.

Hengelo, mijn stad, ga niet aan vlijt ten onder,
spaar de getuigen van ’t verleden, erfgoed maakt
een stad uniek, cultuur verrijkt,  tilt een stad omhoog,
hoger dan een torenflat, een stadskantoor.

Hengelo, mijn stad, jij die mij aanziet, in
bewaard prachtgoed, Waterstaatskerk, waar
de vrije geest bestaansrecht heeft, kunst
aanzien krijgt, men zich nog verwonderd.


Hettie Franken
Stadsdichter Hengelo 2019 – 2021

Geschreven voor de Nationale Monumentendag en expositie ‘Jij die mij aanziet’ in de Waterstaatskerk

Buigzaam

Riet buigt mee, wiegt

heen weer, deint, haakt in,
voor achter links rechts,
beweegt mee, zoals

eenden meebewegen, zich
naar golfjes voegen.

Ga tegen stroom in, met
stroom mee, drijven, staren
naar wolken, laten gaan

vandaag meebewegen,
dagen als deze,
buigzaam, schaars.


Hettie Franken
Stadsdichter Hengelo 2019 - 2021

September 2019

Taal

De paden op, de lanen in

Illustratie: Hettie Franken

voorwaarts met flinke pas,
vizier op scherp, mijn stad ze wacht
en in de kroeg het glas, kweel
een vers, spuw mijn gal, hier
past geen zwanenzang, taal is er
in overvloed en dichten geeft
de burger moed, het is een 

zegen voor 't gestel, verlicht
de donkere geest, verluchtigt
een gebutste ziel, troost, maakt
nijdig en ontroert, wekt
gezonde eetlust op en dorst
het allermeest, zo ga ik voort
met flinke pas, dichten
past me als een jas

Stadsgenoten, stadsbestuurders,
verkeert u in de waan dat dichten
niets van doen heeft met uw
dagelijks bestaan, dichten is
beleving van alledaagse dingen,
wees eens mijn kompaan,
dan dichten we voor twee
dan drinken we voor twee

Komaan, vooruit, wees niet
bevreesd, poëzie woont in

uw straat, 'n kind, beek, voetbalveld,
lang verloren liefde, al teistert
schraalhans deze stad en dreigt
de guillotine, in taal mag niet
gesneden, is van ons allemaal,

is van ons allemaal!


Hettie Franken
Stadsdichter Hengelo
2019 - 2021

Dit gedicht is gepubliceerd in Tubantia, 3 september 2019

Bibliotheek Hengelo 100 jaar

Gedicht geschreven in opdracht van Bibliotheek Hengelo, ter ere van hun 100 jarig jubileum.

Hettie Franken
Stadsdichter Hengelo
2019 - 2021

September 2019