Vroeger wilde ik niet slapen,
iedereen zat aan mijn bed, zusje, tantes,
nichtjes ingezet ingezet.
En het is de vraag: wie krijgt
het kleine kreng
in slaap.
Eindeloos klinken verhalen, van
Roodkapje tot Klein Duimpje zeven Geitjes
en de Wolf, niemand niemand niemand
weet dat ik Repelsteeltje heet.
Gapend wordt het later, later, ogen
vallen langzaam dicht,
hoofden rollen, knikkebollen,
behalve van het kleine wicht.
Stilletjes wil de verteller op de
tenen
er vandoor maar dan klinkt vanuit het
bed:
Het verhaal is nog niet klaar
hoor!
Tot op ’n mooie zomeravond, het is
volle maan, dit kind zomaar
is gaan slapen, zo kan het dus gaan.
Verhalenkraal, ik kan niet slapen
voor ik uw verhalen
heb gehoord.
En wie o wie wint de trofee,
neemt
de Grijze Kanarie mee.
Hettie Franken
Stadsdichter Hengelo 2019 - 2021
Geschreven voor de Verhalenkraal ter gelegenheid van de strijd om de Grijze Kanarie
Geen opmerkingen:
Een reactie posten