Vroeger wilde ik niet slapen, iedereen
zat aan mijn bed, zusje, nichtjes, tante,
zat aan mijn bed, zusje, nichtjes, tante,
buurvrouw ingezet en het is steeds weer
Eindeloos klinken verhalen, van vrouw
Holle tot Roodkapje, zeven geitjes
en de wolf, niemand niemand niemand
weet dat ik Repelsteeltje heet
gapend wordt het later, later, ogen
vallen dicht, hoofden rollen, knikkebollen
behalve van het kleine wicht.
Stilletjes wil de verteller op de
tenen
er vandoor maar dan klinkt vanuit het
bed:
‘Het verhaal is nog niet klaar
hoor!’
Tot op ’n mooie zomeravond, het is
volle maan, dit kind heel rustig
is gaan slapen, tja, zo kan het
gaan.
Verhalenkraal, ik ga niet slapen voor ik
uw verhalen
heb gehoord, wie o wie
wint de trofee,
neemt, de Grijze Kanarie mee,
ik geef u
graag het woord.
Hettie Franken
Stadsdichter Hengelo 2019 - 2021
Geschreven voor de Verhalenkraal ter gelegenheid van de strijd om de Grijze Kanarie
Geen opmerkingen:
Een reactie posten