ik snap niet dat de zon schijnt
waarom is het gestopt met stormen?
dat gebeuk van wind en regen
ik zag het in mijn reisapp
wanneer ik 18 uur die kant op rijd
kom ik vanzelf de oorlog tegen
en oorlog is voor mij ver weg
in kilometers of in de tijd
een ervaringsloos gegeven
en die onschuld, die wil ik niet kwijt
hier kabbelt contrastloos deze zondag
in een beduusde wereld
is hier oneindig weinig te beleven
hoewel ik dat niet snappen kan
Wouter Munsterman
Stadsdichter Hengelo
2021 - 2023
dat lukt best
maar wel in kleine beetjes
niemand vind alles mooi aan een stad
ze zijn te stenen tegelig
en daarnaast echt veel te groot
de stad is ook figuurlijk
niet echt een fijne bedgenoot
mijn medestedelingen
vinden hun eigen stadsgeluk
gewoon wanneer het komt
en altijd zonder buitendruk
mijn winterdip
wil graag een nieuwe datum prikken
in plaats van een koude maandag
die gebukt gaat onder liefdesdwang
een dag om van alles blij te worden
in heel het Hengelose grondgebied
ik denk aan de eerste dag
van minstens achttien graden
dan is elke zitplaats buiten
plotseling een terras
of dat er nu een ober loopt of niet
noem het maar Zonfestijnsdag
Wouter Munsterman
Stadsdichter Hengelo
2021 -2023
bomentaal 1
kijk maar langs de stammen omhoog
en zie de wijdverspreide kale takken,
neerbuigend, wedden dat ze over ons praten
in houterige gebarentaal giechelend over
dat we loopneuzen hebben en rare mutsen
en ons daar niet voor lijken te schamen
rondlopen is sowieso een vreemd gedrag
de bomen weten; juist doordat ze wortel
schieten krijgt die plek zijn schoonheid
krakend lachen ze ons uit wetende
dat we de trage beeldtaal van takken,
twijgjes, bast en butsen toch niet begrijpen
stelletje snobs, van de wortels tot de stampunt
Bomentaal 2
de zomer groeit
en vraagt de takken
diep adem te halen
lange dagen lang
zoemen de kruinen
bespeeld door de wind
de bomen zingen
bossenvol en maken
enkel nog bladmuziek
Wouter Munsterman
Stadsdichter Hengelo
2021 -2023
Deze 2 gedichten heb ik gemaakt in het thema van de poëzieweek; NATUUR.
Ze zijn begonnen als idee voor één gedicht maar in het maakproces hebben ze zich gesplitst als een amoebe en zijn het 2 gedichten geworden.
